Zeist

De naam van het nieuwe akkoord van de vier coalitiepartijen (VVD, D66, Seyst.nu en CDA) is "Samen kansen pakken". Op 8 mei werd dit akkoord besproken in de raad. Omdat nog heel veel onduidelijk was, had de SP een hele reeks aan vragen. Maar net als bij de andere oppositiepartijen werd eigenlijk geen enkele vraag beantwoord.

Het zou een akkoord zijn op hoofdlijnen, dus de uitwerking en duidelijkheid zou nog volgen. Pieter Wout Duquesnoy, SP-fractievoorzitter had hierop de vraag: "als het op hoofdlijnen is, waarom wordt dan bij de verbetering van fietspaden één specifiek fietspad genoemd? Dat zijn dan toch geen hoofdlijnen." Voor de SP blijft dit akkoord dus nog vol losse eindjes. Waar we als SP de coalitie aan kunnen houden is niet duidelijk. Dit coalitieakkoord kan dus makkelijk een document zijn dat de tweedeling in Zeist in de hand werkt, de tweedeling in zorg, in besteedbaar inkomen en in kansen om mee te doen. De SP is nog niet gerustgesteld na dit debat.

Lees hieronder de volledige inbreng van de SP bij het debat over het coalitieakkoord:

Kansen voor Zeist. Dat is het motto van het SP programma voor 2014-2018. Leuk is dat men een deel van de titel heeft overgenomen. De inhoud is wel wat anders, daarover heeft de SP vele vragen.

In het akkoord staat dat "werk werkt", oftewel dat werk moet lonen. De vraag is of de gemeente nu inkomensbeleid gaat maken en dat we daarbij de banen echt laten lonen. Gaan we als gemeente zorgen voor betere betaling voor de bijvoorbeeld de postbezorgers en de thuishulpen? Gaat de gemeente Zeist voor de CAO's op de bres staan, gaat de gemeente zelf beter betalen?
In het akkoord staat dat lokale ondernemers minder regels krijgen. Dat is mooi voor die lokale ondernemers, maar hoe maakt dit het werk voor werknemers lonend?
In het akkoord staat dat er minder toeslagen moeten komen, want op die manier zouden we de armoedeval verkleinen. Maar volgens de SP staat dit haaks op de doelstelling "werk moet lonen". Minder toeslagen betekent niet "werk moet lonen". Het zegt dat wie niet werkt maar financieel op de blaren moet zitten, en dat is dus ongeacht of dit niet werken een wens is of iets dat men is overkomen.
In het akkoord staat dat werkgevers minder tijd kwijt moeten zijn aan regels bijvoorbeeld bij het aannemen van arbeidsgehandicapten. Dat is mooi, maar betekent dit dan dat werk voor de arbeidsgehandicapten "gaat lonen"?
De vraag stek ik graag aan de coalitie, helaas weet ik het antwoord zelf ook al. Neen, het is niet de bedoeling van deze coalitie om dit werk echt lonend te maken. Daarvoor wordt bijvoorbeeld teveel gedreigd met de tegenprestatie. De tegenprestatie is nu precies het doen van arbeid zonder dat dit loont, omdat men volledig onderbetaald krijgt. Nu al worden normale banen al overgenomen door mensen die werken met behoud van uitkering, dus die tegenprestatie. De SP is zo bang dat het gaat gebeuren dat iemand zijn normale baan ontnomen wordt, hij/zij in de bijstand terecht komt en dan als tegenprestatie hetzelfde werk moet gaan doen. Laat het a.u.b. niet zover komen!

In het akkoord staat men in de kapitale villa's in Zeist bedrijven wil van het Sciencepark op de uithof. Maar hoe reëel is dat? Juist het RIVM is vanuit De Bilt naar De Uithof gegaan om vlak bij alle kennis te zitten.

Het coalitie akkoord stelt "iedereen die zorg nodig heeft en die niet kan betalen, krijgt die zorg ook". De vraag is, om welke zorg het dan gaat. Betreft het echt de zorg die een persoon nodig heeft of hebben ze alleen recht op zorg, die de gemeente wel geschikt vindt. Omdat in het akkoord staat dat "het beschikbare budget bepaalt het uitgangspunt voor de zorgtaken", kan de SP het antwoord al bijna raden. Maar bewijs dat het anders is.

In het akkoord spreekt men over gelijkwaardigheid van burgers en gemeente. De gemeente zal stimuleren en ruimte geven aan maatschappelijke initiatieven. Vraag is of en hoe we daar regie op houden?

In het akkoord staat dat er een impuls wordt gegeven aan goed onderhoud van fietspaden. Wat betekent dat, een impuls geven? Is goed onderhoud niet vooral "gaten en kuilen dichtmaken"? En wat is de meetbaarheid van de impuls?

Dan over contact met de burgers en het brede maatschappelijk draagvlak. Bij de publieksavond werd verteld dat, bij het betrekken van burgers aan het begin van een project, "de burgers kunnen naar ons toekomen". Moet de coalitie niet meer kiezen om juist zelf actief naar de inwoners toe te gaan en niet wachten tot de inwoners verschijnen op de stoep van het gemeentehuis? Als ik naar een groep betrokken burgers luister, dan hadden die graag gezien dat de heer Luca ook de wethouder had moeten zijn van het project Zeister Warande. De SP geeft die inwoners hierbij gelijk.
Bij de woningbouw laat het akkoord de eis voor 30% sociale woningbouw bij nieuwbouw vallen. De coalitie ziet dat er voldoende sociale woningen zijn en zegt dat ze het minimale aantal wel goed gaan bewaken. Maar hoe wordt dat geregeld met de corporaties? Gaat de gemeente zorgen dat de beschikbare sociale woningen voor de doelgroep beschikbaar zijn? Gaat de gemeente ook regelen dat, als de huurder tijdelijk wat minder geld te besteden heeft, dit ook een lagere huur oplevert? Durft de coalitie hierover afspraken te maken met de corporaties? Of worden de woningen alleen maar duurder en wordt dit een schifting van mensen, die wel kunnen wonen in Zeist en mensen die er over 4 jaar niet meer kunnen wonen?

Een goed streven uit het coalitieakkoord is om de luchtkwaliteit te verbeteren door minder energiegebruik. De SP verwacht dan ook dat de coalitie op korte termijn de minister de eis zal voorleggen om op de A28 bij Vollenhove en de Verzetswijk een maximumsnelheid van 80km/u in te voeren. Dan wordt er minder energie verbruikt en wordt het een schonere lucht voor de Zeister inwoners.

Welke doelen of vooruitzichten heeft de coalitie met dit akkoord? Waar aan kunnen we de coalitie nu houden? Bij de zorg moet het budget zo veel mogelijk aan daadwerkelijke uitvoer worden besteed. Er komen outcome criteria, waarop we de inkoop gaan doen. Hoe meetbaar is dit en wat kan de raad hier verder mee?

De SP ziet in dit akkoord gevaren voor een tweedeling van de Zeister samenleving, in de zorg en in de mogelijkheden van mensen om aan onze samenleving mee te doen.