Zeist

Laat ik in het begin van dit stuk ook even beginnen bij het begin. Even voorstellen dus. Mijn naam is Annemieke Pluijgers, 25 jaar oud en moeder van twee jonge kinderen. Ik heb vanaf mijn 18e jaar iedere keer, als ik naar het stembureau mocht, op de SP gestemd.

Voor mij was de keus snel gemaakt. Ik heb nooit getwijfeld, hoefde geen enkele kieswijzer te doen, en met de tv-debatten was ik voor de SP, zoals een groot deel van de Nederlandse bevolking voor het Nederlands Elftal was tijdens het WK twee jaar geleden. Natuurlijk zat ik niet met de welbekende vuvuzela (ja, u kent hem vast nog wel) voor de televisie, maar als Emile Roemer aan het woord was ander half jaar geleden dacht ik meteen; ja, dat is ook mijn Nederland. Dat is het land waar we trots op kunnen zijn. Het land waar mijn kinderen gelukkig kunnen opgroeien, waar alle kinderen gelukkig kunnen opgroeien. Waar mijn omaatje en opaatje goed verzorgd worden. En waar de opa's en oma's van mijn kinderen ook lekker kunnen leven. Een land waar iedereen kansen krijgt, of je nou de zoon van een chirurg bent, of de dochter van de melkboer. Het land waar iedereen de juiste zorg krijgt, goede scholing, en waar we voor elkaar knokken als dat nodig is. Het ''Samen Sterk'' gevoel. Het gevoel wat bij Samenleving hoort.

En nu staan we hier, anderhalf jaar later. Het kabinet Rutte is gevallen en de verkiezingen staan voor de deur. De Campagne is begonnen, en dat merk je. Op straat, op de televisie en internet (ik noem een Facebook, Twitter, Hyves, ...). Ik had het geluk dat ik geen keuze hoefde te maken. Voor mij was het duidelijk. Maar hoe zit het als je het nog niet weet, of als je twijfelt. Ja, dan wordt het alleen maar moeilijker nu. Want iedere politieke partij wil stemmen winnen, iedere politieke partij wil voor jouw belangen staan in de Tweede Kamer, toch? Ik kan me heel goed voorstellen dat dit het gevoel is bij veel mensen in Nederland op dit moment. Ik kan me ook voorstellen dat veel mensen teleurgesteld zijn. Want hoe blij ik persoonlijk ook ben dat dit rechtse kabinet gevallen is, er zijn mensen die hun vertrouwen gegeven hebben aan de VVD, CDA en PVV. Het vallen van het kabinet was ook het vallen van de vele stemmen op die partijen.

Natuurlijk gaan campagnes over Europa, de crisis, bezuinigen en besparen. Maar uiteindelijk gaat het daar niet echt over vind ik, toch? Tenslotte is het zo dat jouw regering laat zien waar je woont. Daarmee bedoel ik dat het kabinet jouw land maakt. Zij nemen beslissingen over veel meer dan ''alleen'' de crisis, Europa of het geld. Zij maken alle keuzes. Over hoe de zorg eruit ziet als mijn jonge kinderen zelf groot zijn, en ik een omaatje ben. Hoe wij over tien jaar omgaan met andere geloven of culturen. Staan we dan naast of tegenover elkaar? Over wie er goede studies kunnen doen. Is dat dan nog steeds zowel de zoon van de chirurg als de dochter van de melkboer? Of niet? En de boodschappen? Krijgt ieder kind 's ochtends nog een boterham? Ook als mama of papa geen baan heeft of niet kan werken? Of wordt de sociale zekerheid zo ver uitgekleed dat naast iedere supermarkt er ook een voedselbank komt te staan.

De campagne gaat dus over Europa, de crisis, en bezuinigen en besparen, maar de verkiezingen gaan over veel meer. Ons land, ons stekkie en de toekomst hiervan, maar vooral gaat het over de toekomst van de mensen die op het stekkie wonen, allemaal. Ik mag als campagneleider van Zeist deze boodschap overbrengen. Een hele eer. Maar die eer is er voor alle leden van de SP Zeist. We hebben de eer dat we mogen knokken voor een mooiere betere stek! Een SAMENleving! Ik hoop op een campagne die verder gaat dan Europa. Ik hoop op de campagne voor de toekomst van u, mij en iedereen die op dit stekkie mag wonen!

Met vriendelijke groeten,
Annemieke Pluijgers
0646102397