Zeist

Alle raadsleden herinneren zich vast nog wel de bijeenkomst waarin Richard Oudenbroek (BOA coördinator) een vlammende presentatie hield over het werk van de BOA’s. Op 17 maart mocht ik dat werk eens in levende lijve van dichtbij meemaken. Het begon er al mee dat ze eerst een hele uitrusting aan moeten trekken: een zwaar kogelwerend vest en een gordel met handboeien, een zaklamp en snijbestendige handschoenen.

Ik mocht met BOA Thijs mee in de ‘Handhavingsauto’, je weet wel zo’n auto dat als je die ziet je meteen nadenkt of je je gordel wel om hebt en of het achterlicht van je fiets het wel doet. We begonnen in het centrum en ik vroeg hem of hij nou anders keek dan ik. Zijn veelzeggende antwoord was: ‘Ik kijk normaal, maar zie alles.’ Bijvoorbeeld een omvergereden paaltje dat ergens vlakbij in de struiken lag. Was mij totaal niet opgevallen. Thijs deed meteen een melding bij het serviceteam en toen we er op de terugweg weer langsreden, stond het paaltje alweer keurig op z’n plek. Hij kijkt naar uitstallingen bij winkels, fietswrakken en verdacht afval.

We zijn langs de invalidenparkeerplaatsen bij het ziekenhuis gereden en ja hoor, daar heeft iemand straks een beroerd weekend, want er stond een auto zonder invalidenparkeerkaart, die voor dit vergrijp straks € 350,-- kan betalen. Poeh, die heb ik in elk geval goed in m’n oren geknoopt. We zijn dwars door het vernieuwde Kerckebosch gereden, waar nu veel minder vuilnis gedumpt wordt nu die flats weg zijn. We zijn vervolgens doorgereden naar Woonwagenkamp Beukbergen, wat in feite niets meer met een kamp te maken heeft, want er viel geen woonwagen meer te bekennen. Alle wielen zitten nu verstopt achter gemetselde muurtjes van vrijstaande optrekjes. Nog nooit zo’n schone wijk gezien. Dat de Koning zich hier thuisvoelt, snap ik meteen; het zou net zo goed in Wassenaar kunnen staan. Ik stel dan ook voor om dit kamp voortaan Villawijk Beukbergen te noemen. Tenslotte zijn we via Den Dolder weer terug naar het Gemeentehuis gereden, waarbij een bestuurder de geluksdag van z’n leven had, omdat hij in Den Dolder een éénrichtingsweg inreed, staande werd gehouden, maar daarvoor deze keer niet bekeurd werd, omdat ‘ie de weg kwijt was……Tuurlijk. Thijs vertelde me dat het uitschrijven van bekeuringen geen doel op zich is. Gelukkig.

Thijs wilde nog wel aan me kwijt dat het hem een beetje tegen viel dat niet meer raadsleden zich hadden gemeld om eens mee te kijken. De deur staat altijd open! Ik geef het maar door.

Thijs, erg bedankt voor dit unieke inkijkje in jouw werk!

Chimène van Lunteren (Buitengewoon raadslid SP)