Zeist

Een aantal weken geleden was een anoniem meisje van 25 ineens niet anoniem meer. Landelijk nieuws, zoektochten, Facebook en Twitter die ontploften met hulpkreten, mensen door het hele land zochten. Ze zochten naar één meisje: Anne. Voor veel mensen voelde Anne als familie of in ieder geval als een bekende. Zorgeloos was ze op de fiets gestapt, lekker een stuk fietsen in de regen, gewoon iets dat zou moeten kunnen in ons land, in onze "buurt". Anne kwam helaas nooit thuis.

Ze kwam op deze fietstocht in contact met iemand die totaal verknipt en slecht is. Iemand die haar nooit naar huis zou laten gaan bleek later. In en in triest en verdrietig. Daar zijn niet snel de goede woorden voor te vinden. Heel Nederland verloor, heel Nederland leefde mee en was boos. De vragen stapelden zich op, en nog steeds komen er nieuwe vragen bij. Hoe dit ooit heeft kunnen gebeuren. Konden wij, kon ons rechtssysteem Anne beschermen? Had Anne gewoon natgeregend thuis aan kunnen komen als mensen hadden opgelet? En hoe zit het nu in Den Dolder? Is het daar veilig voor kinderen? Kunnen onze jongeren gewoon naar hun sport fietsen of naar de bakker?

Allemaal vragen die beantwoord moeten worden. Allemaal zaken die een grondig onderzoek verdienen, een onderzoek dat gelukkig ook is aangekondigd en in volle gang is. Kunnen en moeten er aanpassingen gedaan worden in ons rechtssysteem?

Allemaal vragen waar familie en vrienden Anne niet mee terug krijgen. Onze fractie en afdeling is geschokt en verdrietig door alles wat er is gebeurd en leeft mee met de nabestaanden. We horen ook de roep van onze inwoners die het van zo dichtbij hebben meegemaakt. Waar de politie bij wijze van spreken in de achtertuin stond. Het vertrouwen heeft een enorme knauw gekregen.

De extra inzet van wijkteams, de gemeente, Altrecht en alle andere betrokkenen is een begin. Het vertrouwen herstellen zal veel inzet blijven vragen, en die inzet moet ook onverminderd gegeven worden waar nodig. De informatieavonden van zondag 22 oktober en maandag 23 oktober waren een goede eerste stap. Maar we zijn er nog niet. We moeten blijven praten met bewoners, ondernemers en Altrecht. We zullen, samen, moeten blijven zoeken naar de juiste oplossingen.

Want ieder meisje moet kunnen fietsen in de regen. En ieder meisje moet dan veilig thuis komen.