Zeist

Zelfbeschadiging is voor veel hulpverleners in de zorg misschien wel een van de moeilijkste onderwerpen om mee geconfronteerd te worden.
Onlangs vond een uniek symposium plaats waarbij ervaringsdeskundigen de stilte doorbraken en aan hulpverleners hun verhaal deden.
Het bespreekbaar maken van zelfbeschadiging. Het blijkt dat hulpverleners het vaak vele malen moeilijker vinden dan de cliënten zelf en dan bedoel ik alleen het gesprek er over aan gaan!

Het symposium zat goed in elkaar. De lezing: "zelfverwonding en eetstoornissen: onlosmakelijk verbonden", gegeven door Suzanne Verschueren en Erwin van Huigenbosch, gaf iedereen een goed en inzichtelijk beeld (powerpointpresentatie) hoe zelfbeschadiging werkt bij cliënten met een eetstoornis. Het blijkt dat bij Rintveld en de Ursulakliniek van de ruim 100 gëinterviewden cliënten met een eetstoornis 48% zichzelf ook verwondde.

Daarna was er een lezing van Marcia Kroes, ervaringdeskundige, trainer en coach. Haar verhaal ging vooral over hoe verdrietig en eenzaam zelfbeschadiging werkt als overlevingsmechanisme. Het was weer een zeer indrukkend verhaal van Marcia. Zeker de mensen die haar verhaal niet kennen, waren zeer geraakt, emotioneel geraakt, door het persoonlijke verhaal van Marcia.

U leest het gehele verslag HIER (PDF).