Zeist

Bij de voorjaarsnota heeft de SP in haar algemene beschouwingen zich vooral gericht op de toekomst van Zeist. Een toekomst waar de gemeente en de politiek aan vertrouwen van de burgers in die instituten heel hard moet werken. Er komen ook zware bezuinigingen aan. Het rijk brengt bijvoorbeeld de jeugdzorg naar de gemeentes en zaken uit de AWBZ gaan naar de WMO. Het Rijk zegt dat gemeentes dit beter kunnen dan Den Haag, maar dan vraag je je af waarom ze er nu mee komen. Uiteraard vindt de SP het goed dat dit soort zaken dichtbij de burgers gebeurd.

De SP is het er niet mee eens dat er tevens zoveel op bezuinigd wordt. Want zo kan de gemeente er dus veel moeilijker iets goeds van maken. In Zeist zijn we gestart met de Brede Sociale Visie, die deze zaken in zich heeft. Iedereen is het daarbij eens dat het goed is als alle mensen kunnen “meedoen” met Zeist. Nog mooier, ook voor mensen zelf, is dat je een steentje kan bijdragen aan Zeist. Dat geeft mensen zelfvertrouwen, dat maakt ze trots.

De bezuinigingen, die zijn de oorzaak van roekeloze bankiers en politici, die vonden dat steeds groter ook steeds beter zou zijn. Die droom is uiteengespat. En daarvan betalen nu de burgers de kosten, onder andere omdat de gemeentes dus minder geld krijgen voor hetzelfde werk. Natuurlijk is hierdoor het vertrouwen van de burgers in politiek en bestuur afgenomen, het is ze niet gevraagd of ze mee wilden doen aan al die euro- en schulden-onzin.

Ook het Kunduz-akkoord, de nieuwste oplossing van Den Haag, ondermijnt het vertrouwen van burgers in het bestuur. Emile Roemer sprak al meteen van het kattenbakakkoord. De vijf partijen, die het akkoord gesmeed hebben, hebben zich ook één voor één gedistancieerd van hun eigen akkoord. Dat staat in hun nieuwe verkiezingsbeloftes.

In Zeist laten we ook burgers in de steek. Mensen zien beloftes gebroken, niet alleen van de gemeente. De toekomstige Hof v Zeist bewoners hebben nog geen zekerheid wanneer ze terug kunnen. de bouw in Kerckebosch loopt nog niet zo snel. Er zijn plannen van de gemeente hier duidelijkheid over te geven, maar dat duurt allemaal veel te lang. De SP zegt dan ook, wees eerlijk daarin. Nog zo'n voorbeeld van een College van B&W dat maar treuzelt en draait: het tunneltje Den Dolder, het licht aan het eind van deze tunnel is echt nog niet in zicht.

Als fractievoorzitter van de SP was ik een aantal weken terug op bezoek bij de Prinses maxima manege in Den Dolder (http://www.prinsesmaximamanege.nl/index.php). Een prachtig instituut, waar paardrijden voor ernstig gehandicapten mogelijk wordt gemaakt door heel veel, heel enthousiaste vrijwilligers. Ook zij staan in een dubbele pat-stelling. Zij maken namelijk deel uit van het gebied dat valt onder "hart van de Heuvelrug". Dit hele plan, waarbij groene en rode gebieden werden uitgewisseld, is gestart met de ondertitel "Schaken op de heuvelrug". Op het Dennendalterrein is het nog steeds onzeker, alle gebouwen zouden daar al jaren geleden weg moeten zijn. Maar het lukt niet. En waar de manege dan naar toe moet, niemand heeft een idee. Daarnaast heeft het Utrechts Landschap al wel een flink deel van de omliggende natuur, waaronder een flinke wei. Maar daar mogen de paarden van de manege niet grazen, want dat moet ecologisch worden. Deze impasse oplossen, dat lijkt me nu net iets voor de gemeente. De Maxima manege past namelijk helemaal in het idee van de Brede Sociale Visie en in het beeld van participatie. Nou, laat dan de gemeente maar eens bemiddelen in een conflict, zodat deze manege haar werk nog veel beter kan doen. Gelukkig wilde de wethouder daar wel op reageren en kijken wat ze kon doen. Er is hoop, dus.

Die hoop is er ook voor de omwonenden van het oude, half gesloopte BVG gebouw. Daar ook gaat de wethouder zeer binnenkort praten met de projectontwikkelaar.

In de voorjaarsnota wil de gemeente af van de 0-lijn. “We hebben het al even volgehouden, maar nu kan het niet meer” is de klaagzang van het gemeentebestuur. Maar vele Zeistenaren moeten al veel langer op een 0-lijn zitten, het gaat ze zelfs veel slechter. dat zie je steeds bij bijvoorbeeld de voedselbank. En die gaan we niet helpen, dus waarom het gemeentebestuur zelf dan wel?

Wat de SP ook vreemd vindt is dat we bezuinigen op subsidies voor verenigingen, de kosten van lokaties voor sportverenigingen verhogen (kostprijs) maar dat we tegelijk aan die organisaties vragen of ze ons willen helpen met participatie van mensen, met gezondheidsbeleid en met zorgen voor anderen. Waarom snapt het college niet dat minder subsidie + hogere kosten = minder verenigingen = minder participatie.

Als laatste punt vindt de SP het onbegrijpelijk dat het college instemt om bushaltes in de buurten Verzetswijk, Nijenheim en Staatsliedenkwartier weg te halen (zie: /nieuws/2012/06/bushalte-moet-weg). Terwijl we willen dat oudere mensen langer thuis blijven, dat (chronisch) zieken en gehandicapten het beste in hun eigen huis in de buurt kunnen blijven wonen en daar zorg op maat krijgen. Maar je zal met je wandelstok of rollator dan wel vele keren verder moeten lopen vanaf Eldorado dan nu naar de halte Nijenheim. Bij een van de acties van de SP sprak een oude vrouw mij spontaan aan "Maar waar moet ik dan naar toe, ik kan nu al niet zo ver lopen en veel verder haal ik misschien niet". Geeft dit de burgers dan weer dat vertrouwen in de gemeente? Zal dit de burgers aanzetten om voor elkaar te gaan zorgen, als ze zien de de gemeente hen bewust in de steek laat?

Pieter Wout