Zeist

Als lid van de woonbond kwam bij mij het verzoek om te tekenen tegen de antikraakwet, ook wel genoemd het kraakverbod. De ellende, die het kraken veroorzaakt, zo vindt de regering, moet worden aangepakt. Vrijwel tegelijk met de mail van de woonbond zag ik het Volkskrant-artikel dat er door woningcorporaties steeds minder huurhuizen zullen worden gebouwd. Ze zouden het geld niet hebben! "De woonbond voert actie voor het kraken", was mijn reactie, "dan moet er echt wat aan de hand zijn".

De titel van de petitie, "Wonen? Heel gewoon!" zegt eigenlijk alles. Zelfs al zouden de corporaties zielig zijn en te weinig geld hebben (maar net genoeg geld om een cruise-schip te kopen), dan zijn we het toch als overheid verplicht te zorgen voor fatsoenlijke huisvesting voor iedereen. Dat was de taak nou juist van die woningbouwverenigingen van vroeger. Een antikraakwet als symptoombestrijding van een enkele kraakactie die ellende heeft gegeven, is schieten met een kanon op een mug. Dat werd me eens temeer duidelijk in mijn bezoek aan enkele Zeister krakers, die juist alle moeite hebben gedaan en in pais en vree zijn met de buren. En kijk ook naar de goede initiatieven van de weggeefwinkels enzovoort.

Zonder de krakers was het centrum van Utrecht nu een gigantisch kantorencomplex geweest. De overheid moet eerst orde op zaken stellen met leegstand, huisjesmelkers en projectontwikkelaars, die kantoren liever jaren leeg laten dan dat ze deze inzetten voor de nodige woningen. Maar overheden moeten ook woningcorporaties aanspreken op hun volkshuisvestelijke taak. Het grote geld regeert boven een fatsoenlijke woning. En dat wordt niet opgelost door dit onzinnige kraakverbod.

De petitie en meer informatie staan op kraak.petities.nl.